به گزارش ایسنا، دانشمندان آمریکایی دریافته‌اند که مورچه‌ها برای زنده ماندن در میان سیلاب‌ به یکدیگر چسبیده و یک قایق زنده مورچه‌ای می‌سازند.

این استراتژی جالب ‌توجه برای بقا به گروه مورچه‌های آتشین در آمریکای جنوبی تعلق دارد که خانه‌هایشان در منطقه جنگل‌های بارانی به طور مستمر در معرض سیل قرار دارد.

به محض ورود آب به لانه این مورچه‌ها، آنها شروع به کار کرده و خانه‌های خود را تخلیه می‌کنند. آنها یک مرتبه همه باهم حرکت کرده و به دنبال یک مکان مرتفع‌ تر می‌گردند.

اکنون دانشمندان شیوه کار این مورچه‌ها را به نمایش گذاشته‌ اند.

محققان موسسه فناوری جورجیا پس از جمع‌آوری گروه‌های مورچه‌های آتشی از کنار جاده‌های آتلانتا، به انجام آزمایش‌هایی درباره دفع آب، شناور ماندن بر روی آب و ساختار مهارت و سرعت آنها پرداختند.

در برخی از این آزمایش‌ها، دانشمندان صدها یا هزاران مورچه را بر روی آب انداخته و با استفاده از شیوه عکسبرداری زمان گذشت به ثبت کارهایی که این مورچه‌ها در اقدامات بعدی خود انجام خواهند داد، پرداختند.

در برخی موارد این مورچه‌ها تنها پس از گذشت کمتر از دو دقیقه به هم پیوسته و یک قایق شناور را تشکیل می‌دادند.

این قایق تاحدی شبیه کلوچه بوده که در آن نیمی از گروه در لایه غوطه‌ور زیرین قرار می‌گرفتند تا سایرین بر روی آنها شناور بمانند.

این جانوران از آرواره و دستان خود برای اتصال به یکدیگر استفاده کرده و  شکل بافت یک پارچه ضدآب را تشکیل می دهند.

مورچه‌هایی که پایه قایق را شکل می‌دهند معمولا در بالای سطح آب قرار می‌گیرند. اما در صورتی که به زیر آب فرو بروند، می‌توانند با استفاده از بسته‌های هوای موجود در زیر سطح زنده بمانند.

آنچه به شگفتی این جریان می‌افزاید این است که هنگامی محققان این مورچه‌ها را دانه از سطح آب جمع می‌کردند، مورچه‌های باقی مانده در سطح زیرین برای حفظ ضخامت متوسط قایق نقل مکان می‌کردند.

محققان در این آزمایش دریافتند که مورچه‌های سطح پایینی قادر به درک این موضوع هستند که چند مورچه از سطح بالایی کم شده‌ است.

برای ساخت چنین قایقی حدود ۱۰۰ مورچه لازم است و در حیات وحش این قایق می‌تواند برای هفته‌ها یا ماه‌ها بر روی آب غوطه‌ور بماند.

به نظر می‌رسد که مورچه‌ها در این زمان از آذوقه‌هایی که از لانه خود بیرون آورده‌اند استفاده می‌کنند.

در طول سفر، ملکه و نوزادش در بالای قایق به صورت ایمن و خشک نگهداری می‌شوند.

با این‌حال اگر این فرآیند اتصال در آب کف‌آلود صورت بگیرد، به دلیل نبود بسته‌های هوا برای مورچه‌های زیرین، تشکیل این ساختار غیرممکن می‌شود.